κερκέτης

ο (Α κερκέτης)

νεοελλ.

ναυτ.) είδος μικρής άστυπης άγκυρας με τρεις όνυχες που χρησιμοποιείται συνήθως σε λέμβους, για αγκυροβολία ή και για ανάσυρση αντικειμένων από τον βυθό

αρχ.

1. βάρος που κρεμούσαν στην προσήνεμη πλευρά τού πλοίου, όταν φυσούσε σφοδρός άνεμος, για να μετριάζεται η κλίση τού πλοίου

2. μικρό πηδάλιο, από την ονομ. τού ινδικού φύλου τών Κερκιτών, οι οποίοι τό επινόησαν και τό χρησιμοποιούσαν.

[ΕΤΥΜΟΛ. Αβέβαιης ετυμολ. Συνδέεται πιθ. με το κέρκος].